คำคมปรัชญาชีวิต

4 สิ่งในโลก .. ที่เงินซื้อไม่ได้ คือ ..
“ความรัก” , “เวลา” , “ชีวิต”, และ “มิตรแท้”

ถ้าใครมาบอกว่า “ชอบคนพูดตรงๆ”
ไม่ได้หมายความว่า ถ้าเราพูดตรงๆกับเค้า แล้วเค้าจะชอบเรานะ มันคนละเรื่องกัน
ที่เค้าชอบก็จริงอยู่ตรงที่ เค้าได้รู้ความจริง (จากเรา) แต่ในใจจะเคืองหรือเปล่านี่อีกเรื่อง
และก็ไม่ได้หมายความว่า เค้าจะชอบพูดตรงๆกับเราเหมือนกัน
บางทีคำว่าชอบคนพูดตรงๆ อาจเหมือนเป็นการให้เราหงายไพ่ในมือ ก็เท่านั้น
(โก๋เอก ใจเย็น)

เราจะเห็น ตัวตนที่แท้จริง ของเพื่อนเรา
ก็ตอนที่เรา ทุกข์ยาก
เราจะเห็น ตัวตนที่แท้จริง ของคนที่บอก ว่ารักเรามาก
ก็ตอนที่ ต้องมาลำบาก ด้วยกัน

( Cr. Ya Antacil )

ถ้าเราติดกระดุมเม็ดแรกผิด
เม็ดต่อไป….มันก็ผิดหมด

ถ้าคุณ ” ซื้อ ” > แต่ สิ่งของที่ ” ไม่จำเป็น ”
ในไม่ช้า , คุณก็ต้อง ” ขาย ” > สิ่งของ ..ที่คุณ ” จำเป็น “

- วอร์เรน บัฟเฟตต์ -

การแก้แค้นยิ่งทำให้คนอื่นยิ่งแค้น
แต่การให้อภัย ทำให้คนอื่นสำนึกได้

ความสุขถ้าแบ่งปันกันก็จะเพิ่มเป็นสองเท่า
แต่ความทุกข์ถ้าแบ่งปันกันจะลดลงครึ่งนึง

อะไรที่ตัดสินใจไปแล้ว
จงยอมรับผลของการตัดสินใจนั้น
ไม่ว่าจะดีหรือร้าย
เพราะย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
แต่สามารถเรียนรู้จากมันได้

ครั้งหนึ่งเมื่อมีคนถามองค์ดาไลลามะว่า อะไรเป็นเรื่องที่ท่านรู้สึกแปลกใจมากที่สุด เกี่ยวกับมนุษยชาติ ท่านตอบว่า

“มนุษย์เรานึ้ ยอมสูญเสียสุขภาพเพื่อทำให้ได้เงินมา แล้วต้องยอมสูญเสียเงินตรา เพื่อฟื้นฟูรักษาสุขภาพ แล้วก็เฝ้าเป็นกังวลกับอนาคต จนไม่มีความรื่นรมย์กับปัจจุบัน ผลที่เกิดขึ้นจริงๆ ก็คือ เขาไม่ได้อยู่กับปัจจุบัน หรือแม้กระทั่งอยู่กับอนาคต เขาดำเนินชีวิตเสมือนหนึ่งว่าเขาจะไม่มีวันตาย และแล้วเขาก็ตายอย่างไม่เคยมีชีวิตอยู่จริง“

น้ำพยุงเรือได้
ก็ล่มเรือได้เช่นกัน

ความทุกข์เกิดขึ้นจริง ๆ เพียงครั้งเดียว
แต่ความคิดเกิดวนเวียนซ้ำซากนับพันครั้ง
(พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี 4 ส.ค.2553)

ความเชื่อใจเหมือน ยางลบ ผิดบ่อยๆ ยางลบก็ก้อนเล็กลง

หากท่านเป็นจอมยุทธที่มีวรยุทธสูงส่งแล้ว
กิ่งไม้อันเดียวก้อชนะดาบชั้นดีได้

เมื่อต้องการความจริง ต้องยอมรับความจริงให้ได้เสียก่อน

จง... เข้มแข็งพอที่จะเผชิญหน้ากับความจริง

จง... อ่อนแอพอที่จะรับรู้ว่าลำพังเรานั้นทำอะไรไม่ได้ทุกอย่าง

จง... ฉลาดพอที่จะรู้ว่าเราไม่ได้รู้ทุกสิ่ง

จง...โง่พอที่จะ เชื่อในปาฏิหาริย์

จง...เต็มใจจะแบ่ง ปันความสุขของตัวเอง

จง...เต็มใจที่จะ แบ่งรับความทุกข์ของผู้อื่น

จง...เป็นคนแรกที่ แสดงความยินดีต่อความสำเร็จของคู่แข่ง

จง...เป็นคนสุดท้าย ที่จะวิจารณ์ความผิดพลาดของเพื่อน

จง...มองไปยังจุด หมายป! ลายทางให้แน่ใจ ว่าไม่ได้กำลังเดินผิดทาง

จง...มองเพียงแค่ ก้าวถัดไปเพราะมันจะทำให้เราไม่ล้ม

จง... รักคนที่รักคุณ

และจง... รักคนที่ไม่รักคุณแล้วสักวันหนึ่ง ...เค้าอาจจะเปลี่ยนใจ

(โดย นายตัวดี ท.ทิวเทือกเขา 29 ส.ค.2009)

ลูกธนูที่ถูกปล่อยจากหน้าไม้
อันตรายน้อยกว่าหอกที่แทงมาจากข้างหลัง

ไปให้สุดแล้วหยุดที่คำว่าพอ

ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา…

จงบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว

ท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร

แค่บินไปให้ถึงฝัน เท่านั้นพอ

เวลาเหมือนวารี
มิเคยมีจะหยุดไหล
วันวานย่อมผ่านไป
เหลือไว้เพียงความทรงจำ

ไม้ท่อนหนึ่ง ซึ่งถือไว้ ในมือท่าน
ไม้ท่อนนั้น จะสั้น-ยาว เรารู้เห็น
หากมองสิ่ง ที่ด้อยค่า กว่าที่เป็น
ก็จะเห็น ว่าไม้เรา ยาวกว่าใคร
- – - – - – -
แต่หากเปรียบ เทียบเท่า ไม้ยาวกว่า
จะเห็นว่า ไม้เรานั้น สั้นเหลือหลาย
ทุกข์หรือสุข ด้วยตัณหา นำพาใจ
อยู่กับสิ่ง ที่เป็นไป ใช่ใฝ่เป็น

จะรู้ว่าโลกนี้กว้างใหญ่
ก็ต่อเมื่อเราได้…ออกเดินทาง
จะรู้ว่าคุณค่าของอะไร ในสักอย่าง
ก็ต่อเมื่อเราได้…เสียมันไป
จะรู้ความหมาย ของฟ้าหลังฝน
ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้น…มันมาได้
จะรู้ว่ายังมีเรื่องราว อีกมากมาย
ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ…ยอมรับมัน
จะรู้ว่าในหนังสือ มีอะไร
ก็ต่อเมื่อเราได้…ลองเปิดอ่าน
จะรู้เวลา ของดอกไม้บาน
ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าตาม…อยู่อย่างนั้น
จะรู้ว่าเรื่องหัวเราะ มันมีค่า
ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา…ในสักวัน
จะรู้ถึงความในใจ ของกันและกัน
ก็ต่อเมื่อเราได้พูด…มันออกไป
จะรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าคิดถึง
ก็ต่อเมื่อในความคำนึง…มีใครสักคน
จะรู้ความหมายในคำรัก สักหน
ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน…ให้หวั่นไหว
จะรู้ว่าค่ำคืนนี้ คงไม่เงียบเหงา
ก็ต่อเมื่อเรื่องเล่า…ได้มีโอกาสบอกไป
จะรู้ว่าทุกคำพูด หมดความหมาย
ก็ต่อเมื่อคนๆนั้น…ไม่อยู่ให้บอก

หนึ่งก้าวที่ยาวไกล
อาจหวั่นไหวและล้มลง
หนึ่งก้าวที่มั่นคง
แม้จะสั้นแต่มั่นใจ

เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ
และแน่นอน มันก็เดือดเร็วกว่า

“โลกสอนมนุษย์ว่าทุกสิ่งต้องมีการเปลี่ยนแปลง
แต่โลกก็กลับสอนให้มนุษย์ผูกพัน”

คนที่ทะเลาะกันด้วยเรื่องศาสนา
ก็เหมือนกับชายสองคน
ทะเลาะกันเรื่องผู้หญิง
แต่ไม่มีใครรักเธอจริงสักคน

ความฉลาดไม่ใช่ความรู้

อย่าทำ… ในสิ่งที่ไม่มีสิทธิ์
อย่าคิด… ในสิ่งที่ไม่มีค่า
อย่ารอ… ในสิ่งที่ไม่มีมา
อย่าไขว่คว้า…ในสิ่งที่ไม่มีจริง

จงหวังในสิ่งที่ดีที่สุด
และเตรียมพร้อมสำหรับ
สิ่งที่เลวร้ายที่สุดด้วย

ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง
ฉันจึง มาหา ความหมาย
ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย
สุดท้าย ให้กระดาษ ฉันแผ่นเดียว

(แต่งโดย วิทยากร เชียงกูล สำหรับ วันสถาปนาธรรมศาสตร์ ใน พ.ศ. 2511)

ปรารถนานักหรือ
ชื่อ..เกียรติยศ..มหาศาล
สุดท้าย..ก็สลาย..อันตรธาน
เป็นอาหารให้..กาลเวลา

อดีตเป็นความหลัง(อนาคตคือความฝัน)
ปัจจุบันคือความจริง

ก่อนพายุจะมาทะเลมักจะสงบ

การแข่งขันเป็นกลไกของตลาด
แต่เป็นศัตรูตัวฉกาจของผลกำไร

ในการรบหากใช้ความกล้าหาญ
เพียงอย่างเดียว
อาจได้ตายก่อนใครเพื่อน
การรบจึงต้องมีเล่ห์เพทุบายช่วยเสมอ

เวลาท่านรู้คำตอบ
มักไม่มีใครตั้งคำถาม

ตลาดหุ้นมีสิ่งหนึ่งที่แปลกคือ
มีคนสองคนที่ซื้อและขายหุ้นตัวเดียวกัน
โดยที่เขาคิดว่าเขาฉลาดแล้วที่ทำเช่นนั้น

There are two ways of exerting one’s strength :
one is pushingdown, the other is pulling up.
มี 2 สองวิธีในการแสดงพละกำลังของคนเรา
อย่างนึงคือ กดลง และอีกอย่างคือ ดึงขึ้น

เราเห็นว่า ยุติธรรม
ก็ต่อเมื่อเราได้รับการตัดสิน
ให้เป็นฝ่ายถูก

We ourselves fell that what we are
doing is just a drop in the ocean.
But the ocean would be less
be cause of that missing drop.
ถ้าเรารู้สึกว่าสิ่งที่ทำลงไปเป็น
เหมือนกับเพียงน้ำหยดหนึ่งในมหาสมุทร
แต่มหาสมุทร คงจะมีน้ำน้อยลง
ถ้าขาดหยดนั้นไป…